Hilco Elshout: Een ode aan de muziek
It is the supreme art of the teacher to awaken joy in creative expression and knowledge.’ - Albert Einstein (1879-1955)Een jaar of negen geleden wandelde ik voor het eerst in mijn leven de Nieuwe Veste binnen. Ik zat toen in groep 8 van de basisschool en was geënthousiasmeerd door de muziek van James Last die ik thuis wel eens gehoord had. Al die aanstekelijke kopermelodieën en wervelende solopassages, zoiets wilde ik ook wel kunnen spelen! Maar ja, waren het nu trombones, trompetten of misschien zelfs wel hoorns die op die CD de mooiste partijen voor hun rekening namen? Na een bezoek aan de open dag van de Nieuwe Veste in 2009 stond het voor mij vast. Trombone viel voor mij meteen al af, want ik was doodsbenauwd dat ik met mijn – destijds – korte armpjes die enorme schuif nooit helemaal goed zou kunnen bedienen. Nee, ik wist het direct honderd procent zeker: Ik wilde trompet gaan spelen met Arjan Muller als docent die tijdens diezelfde open dag met de tuinslangdemonstratie een onuitwisbare indruk op mij had gemaakt en met wie ik direct een ‘klik’ had. Ik verkeerde in de gelukkige positie om het eerstvolgende schooljaar met een eigen trompet te gaan beginnen met de muzieklessen. En nu, negen jaar later, kan ik zonder enige twijfel zeggen dat dat een van de beste keuzes in mijn leven is geweest!
Negen muzikale jaren volgden. Hoewel… of de term ‘muzikaal’ met de kennis van nu ook op mijn beginjaren betrekking heeft gehad, daar zullen mijn buren wellicht hun vraagtekens bij plaatsen. Maar: oefening baart kunst, of, zoals ik het tegenwoordig als student Duitse Taal en Cultuur placht te zeggen: Übung macht den Meister! Enfin, je begrijpt vast wel wat ik bedoel. In Prinsenbeek begon ik met duolessen en met plezier reed ik daar met mijn moeder wekelijks naartoe. Met deze lessen kreeg ik beter de kans om mezelf te ontwikkelen, want ik was (en ben) een gedisciplineerde jongen die graag afmaakt waar hij aan begonnen is en ook bereid is om daar tijd en moeite in te steken. Belangrijk voor mijn muzikale carrière, als ik dat zo mag noemen, was ook de keuze om in 2010 naar het Stedelijk Gymnasium Breda te gaan, waar muziek een eindexamenvak is. Ik kwam toen in de klas bij docent Frans van Dun en mocht af en toe mijn trompet mee naar school nemen als we gingen musiceren. Je begrijpt dat samenspel een compleet andere wereld is dan het individueel spel dat toch voornamelijk op de muziekschool gebeurde. In de jaren die volgden werd ik door Frans benaderd om bij Amor Musae Prinsenbeek te komen spelen, hetgeen in 2013 na het behalen van mijn B-Examen ook daadwerkelijk gebeurde. Bij hem deed ik ook in 2016 Eindexamen en heb ik het vak Muziek cum laude afgerond. Op het Stedelijk Gymnasium werd de praktische kant van muziek, die ik voornamelijk op de muziekschool leerde, met de theoretische kant gecombineerd en kreeg het fenomeen ‘muziek’ voor mij nog meer diepgang.
Nu, ruim negen jaar later, kijk ik met zeer veel voldoening terug op mijn muzikale activiteiten. Hoogtepunt van mijn tijd bij de Nieuwe Veste was ongetwijfeld mijn openbaar D-Examen dat ik in 2016 aflegde en waar veel publiek op af was gekomen. Familie en muzikale kennissen waren in groten getale op komen dagen om mij te horen spelen en later op de avond mijn diploma in ontvangst te zien nemen. Ook enkele muzikale vrienden, van wie sommigen zelfs achter de schermen hebben meegewerkt aan dit concert, waren van de partij. Fantastisch was dat, want toen ik negen jaar geleden begon met trompet spelen had ik nooit gedacht dat dat instrument ook nog eens hechte vriendschappen zou opleveren! Hartverwarmend waren de reacties na afloop, zelfs enkele baliemedewerksters hadden via de geluidsinstallatie meegeluisterd en naderhand hun felicitaties overgebracht! Het was een avond die vanwege de hoeveelheid en moeilijkheidsgraad van het repertoire al een enorme indruk op me had gemaakt, maar de reacties na afloop maakten dit concert voor mij echt onvergetelijk. Trots was ik natuurlijk op mezelf, omdat ik hier negen jaar lang voor heb gewerkt, en voor mijn leraar Arjan, met wie ik dat proces toch in die negen jaar lang wekelijks heb doorgemaakt.
Muziek is gedurende de afgelopen negen jaar echt onderdeel van mijn leven geworden. Ik heb naast mijn openbaar examen nog aan ontzettend veel mooie en muzikale projecten mogen deelnemen en dan besef je dat muziek iets ongelofelijk waardevols is. Toen ik nog relatief kort muziekles had, kreeg ik van de Nieuwe Veste bijvoorbeeld de mogelijkheid om deel te nemen aan het Jong Solisten Concert. In de jaren die volgden speelde ik met regelmaat mee in gelegenheidsorkesten of -ensembles, zoals op de KAM in 2012, het groots opgezette Stabat Mater in de Grote Kerk in 2015, concerten van het Breda’s Mannenkoor waarbij ik de eerste trompet voor mijn rekening nam, mijn Eindexamenconcert op school, of nog heel recent het optreden van het Breda’s Festival Orkest op het ponton voor het Spanjaardsgat. Met Amor Musae speelde ik concerten in bijvoorbeeld het Chassé Theater met bekende namen, zoals bijvoorbeeld Joris Linssen en Ernst Daniël Smid. Bijzonder was ook mijn interview voor school met trompetdocent Hans Bloemen in het teken van zijn werk voor de Koninklijke Luchtmacht en de herdenking van de ramp met vlucht MH17. De avonturen die ik o.a. met Arjan en stadsbeiaardier Paul Maassen als onderdeel van de Bredase Torenblazers beleefde, behoren zowel letterlijk als figuurlijk tot de hoogtepunten. Waanzinnig was de tocht naar het topje van de Grote Kerk als onderdeel van het Torenspektakel. Nog iedere keer dat ik door de stad fiets en de Grote Kerk boven alle andere gebouwen in volle glorie uitsteekt, denk ik terug aan dat bijzondere moment. Zonder m’n trompet had ik daar immers niet gestaan!
Ieder van die momenten vormt een unieke herinnering. Ik ben ervan overtuigd dat muziek iets voor het leven is, muziek is iets voor iedereen!
Dankbaarheid voel ik voor de jaren waarin ik bij Arjan op de Nieuwe Veste leerling heb mogen zijn. Muziek heeft mij als persoon ontzettend verrijkt: even niet met je hoofd bezig zijn, maar gewoon met je ‘hart’. Na mijn D-Examen heb ik mijn lessen bij Nieuwe Veste voortgezet, omdat ik denk dat je nooit te oud bent om te leren. Bovendien komt mijn liefde voor de muziek ook tot uiting in mijn opleidingskeuze. Naast mijn studie Duitse Taal en Cultuur aan de Universiteit Utrecht die ik nu volg, heb ik intussen namelijk ook een vak aan het Conservatorium afgerond en ga ik volgend jaar beginnen aan de opleiding HaFa-Directie A aan de Bourdon Hogeschool. Ik ben zelfs al aan de slag als dirigent van het opleidingsorkest van fanfare St. Joris in Dorst, waar ik mijn enthousiasme en kennis over muziek probeer over te brengen op de jeugd. En dat, terwijl ik eigenlijk zelf nog tot de jeugd behoor! Ik weet zeker dat ik het leukste en meest voldoening gevende bijbaantje van al mijn leeftijdsgenoten heb! Nieuwe Veste is en blijft een inspirerende plek en de keuze voor Arjan als docent, daar heb ik geen moment spijt van! Hij heeft ‘the surpreme art’ volgens Einstein wat mij betreft zeker vervolmaakt en in die zin mij een groot geschenk gegeven. Ik zie uit naar de vele muzikale jaren die hopelijk nog komen gaan en waar bij Nieuwe Veste de basis voor is gelegd. Een basis voor het leven, een basis voor iedereen!